De dorre plantjes van PINT

Enige tijd geleden plofte de uitnodiging voor de Algemene Ledenvergadering (ALV) 2016 van PINT in mijn digitale brievenbus. Ook in het ledenblad PINT Nieuws en op de website pint.nl werd ertoe opgeroepen. De vergadering duurt van 13.00 tot 15.00 uur, en dit is de voorlopige agenda:

1 Opening en mededelingen

2 Notulen ALV 2015

3 Verslag bestuur

4 Bespreking verslagen secretaris / hoofdredacteur / regio's

5 Verslag penningmeester

6 Verslag kascontrolecommissie

7 Voorstel dechargeverklaring bestuur

8 Aanstellen nieuwe kascontrolecommissie

8 Verkiezing bestuurders

9 Rondvraag

10 Sluiting

Daarna wordt een ‘gezellig samenzijn’ aangekondigd met de vertoning van een film, ‘naborrelen’ en een proeverij.

Voor dit geheel dienen de leden naar Roermond af te reizen. Dat is voor velen een behoorlijk eind reizen, net als vorig jaar toen de ALV in Groningen plaatsvond. Zelf heb ik niets tegen dergelijke verre bestemmingen, want ik reis graag en bezoek met plezier plaatsen waar ik niet vaak kom. Het is ook begrijpelijk en juist dat een organisatie in al haar gewesten wil vergaderen.

Maar dan moet er wel aanleiding zijn om de reis daarheen aan te vatten. En dat is nu net niet het geval.

De hierboven geschetste agenda oogt als een verzameling dorre plantjes in een slecht onderhouden achtertuin. Het zijn louter en alleen formele punten. Natuurlijk behoort een vereniging die te agenderen – maar ik heb grote moeite met een agenda die alleen dorre plantjes bevat.

De afdeling Delft van de Fietsersbond doet het twee keer beter. Ook die nodigt uit ter jaarvergadering met de nodige formele punten – maar die worden er voor de pauze in drie kwartier doorheen gejast. Na die pauze staat er een presentatie op het programma over veiligheid op provinciale fietswegen. In het twee weken tevoren verspreide afdelingsblad is daarover het nodige materiaal opgenomen. En na de presentatie zullen de aanwezigen erover discussiëren. Er is een uur voor dit inhoudelijke programmadeel ingeruimd. Dat is nog eens wat anders dan film en drinken.

Dichtgetimmerd

Waarom ruimt PINT de volle twee uur in voor de dorre plantjes? Waarom zijn er geen verse groene zaailingen die water behoeven – oftewel inhoudelijke programmapunten?

Helaas lijkt dit symptomatisch te zijn voor PINT als geheel. De organisatie is een niet goed onderhouden achtertuin geworden. Ook in de ALV 2015 ging het vooral over het ‘personeel’, over de uitgevoerde activiteiten, over de regio’s en over geld. Een enkele aangezwengelde inhoudelijke kwestie wordt slechts terloops vermeld in de notulen. ‘Een belangrijk probleem is dat er tegenwoordig veel festivals in Noord Holland zijn: hoe kan PINT zich met haar festivals onderscheiden.’ De vraag blijft een vraag. Een ander lid merkte op dat de uitstraling van PINT ‘oud’ is. De opmerking bleef een opmerking. Het toppunt is de kwestie die de Regio Noord-Holland aanroerde: ‘PINT dreigt aansluiting met ontwikkelingen in de bierwereld te verliezen. / Antwoord: Hierover zijn gedurende de vergadering al diverse opmerkingen over gemaakt.’ Naar die opmerkingen zoek je echter vergeefs in de notulen. En verder is er blijkbaar niet over gesproken. Ongelooflijk.

De ALV van PINT lijkt geheel dichtgetimmerd om debat en inhoud buiten te houden. Het is vooral staren naar de eigen navel. Niet verwonderlijk dus dat de vergadering werd afgesloten met de opmerking van een lid ‘dat hij op de ALV een duidelijke visie van het bestuur mist’. Slot: ‘Dit wordt een agendapunt voor volgende ALV.’ Waar het vervolgens niet op de agenda staat.

Missie?

Ik kan niet onder de schedeldaken van de bestuurders kijken, maar ik heb er wel een gedachte over. PINT is een tandeloze organisatie die nauwelijks inhoudelijke objectieven heeft en die zelfs haar eigen missie veronachtzaamt. (Lees verder.)

(belgianbeermagazine.com)

PINT, mocht u het niet direct meer kunnen ophoesten, staat voor Promotie Informatie Traditioneel Bier. Een organisatie dus die traditioneel bier wil promoten en erover wil informeren. Die naam lijkt schromelijk tekort te schieten, want op de website zegt PINT zich ook druk te maken over diversiteit, kwaliteit, verantwoord alcoholgebruik, duurzaamheid en belastingen. En volgens bestuurder Erik Hendriks in PINT-nieuws 210 van oktober 2015 behartigt PINT ook ‘de belangen van de consument inzake prijs, kwaliteit, brouwinformatie enz.’.

Waar staan die dan op de agenda van de ALV? Nergens. Heeft PINT er niets over te melden? Het zou zomaar kunnen. Ook in het ledenblad komen de onderwerpen niet of nauwelijks voor. Ik heb de afgelopen vijf nummers eens geïnventariseerd. Afgezien van de vaste bestanddelen telde ik daarin 92 afzonderlijke artikelen:

·         27 over (een) brouwerij(en), café(s) of andere verkooplocatie(s);

·         23 over een evenement;

·         14 over een specifiek aspect van de biercultuur (betrokken personen of organisaties, historie, nevenproducten, retail, de Gouden Pint);

·         11 reportages (waarvan er een, over Brussel, een drieluik was);

·         10 over een bier of biersoort;

·         7 vanuit en over de vereniging.

Diversiteit: geen gebrek aan. Maar waar zijn de kwaliteit, het verantwoord alcoholgebruik, de duurzaamheid en de belastingen? En waar de belangen van de consument inzake prijs, kwaliteit en brouwinformatie? Welgeteld drie stukjes in de rubriek kort nieuws kwam ik tegen over de relatie tussen alcohol en voeding of gezondheid, allemaal op basis van informatie van buiten de vereniging.

Kwaliteit

Moet ik de in 2015 aangetreden voorzitter, Rianne Joosse, dan geen krediet geven? In het laatste nummer van PINT Nieuws profileert zij zich als iemand die de vereniging op sleeptouw wil nemen inzake de kwaliteit van bier. ‘Breed inzetten op kwaliteit is hard  nodig,’ staat er boven haar artikel.

Zeker. Kwaliteit is naast diversiteit wellicht het belangrijkste onderwerp in een brouwcultuur. Maar de kwaliteit waar het dan werkelijk om gaat, die van het bier, schittert door afwezigheid in haar verhaal.

Daarin staat dat er een Kwaliteitslabel Horeca schijnt te moeten komen. Onduidelijk blijft overigens waar dat om draait. Welke kwaliteit van wat moet er onder dat label gaan vallen? Tapmaten? Gebruikt glaswerk? Schenktemperatuur? Diversiteit? Hoeveelheid tapkranen? Kennis bij het personeel? En wie gaat dat label toekennen, op basis van wat? Het staat nergens.

Ook zou er een basisopleiding bij STIBON moeten komen. Vreemd, want die is er al. Kijk maar op de website van STIBON bij de opleiding niveau 1: ‘De StiBON opleiding niveau 1 behandelt de basis van bier.’ Een opleiding op lager niveau lijkt me juist ongewenst. Laat geïnteresseerden aan de opleiding op niveau 1 meedoen.

Met CAMRA zijn er contacten over de training van festivalvrijwilligers, en voorts stelt Rianne als kwaliteitspunt de verkrijgbaarheid van speciaalbier aan de orde. Ze maakt zich zorgen over de worsteling van de vakhandel met de AH-mastodont. Logisch, maar, om met Bill Clinton te spreken: It’s the economy, stupid. (Sorry, Rianne.) Je doet weinig tegen de wetten van vraag, aanbod en prijs. Wat er voor mogelijkheden zouden zijn lees ik ook nergens.

Traditie

En waar is nu de kwaliteit van het bier zélf in Riannes verhaal? Daarin staat dat er na de vorige ALV een denktank is opgericht over het verbeteren en borgen van (bier)kwaliteit voor de consument. Vreemd – in de notulen van die vorige ALV komt dit onderwerp helemaal niet voor. Het staat evenmin op de agenda van de komende ALV. En het wordt ook niet verder toegelicht in haar artikel.

Deze kwestie, waar het PINT toch om zou moeten gaan, ontbreekt kortom overal, en al helemaal in samenhang met de T in de naam van PINT: traditie. ‘PINT stimuleert brouwerijen tot het maken van op traditionele wijze gebrouwen bieren, zonder overbodige of onnatuurlijke toevoegingen, filteringen en pasteurisaties, in meerdere stijlen en smaken,’ aldus de website. Maar in plaats daarvan maakt onze voorzitter de hedendaagse brouwers een compliment inzake kwaliteit omdat zij ‘experimenteren met ingrediënten’ en daarmee ‘buiten gebaande paden treden’.

Hoe verhoudt dat experimenteren met ingrediënten zich dan tot de overbodige of onnatuurlijke toevoegingen die PINT ongewenst vindt? Moeten wij als vereniging niet iets vinden van het in de moderne biercultuur massaal toevoegen aan bier van onnatuurlijke (en overbodige), biervreemde vruchten, groenten, kruiden, specerijen, koffie, chocolade, drop? En van het onnatuurlijke combineren van bier met andere alcoholische dranken door het in vaten te lageren waar die dranken in hebben gezeten? Of laten we dat puntje uit onze missie maar liever los, ter meerdere eer en glorie van de extravaganza van de huidige biercultuur?

Het lijkt erop van wel, want PINT organiseert zelf een festival van barrel aged-bieren. Met bockbier gaat het precies zo: ooit stelde PINT een ontwerpclausule op voor de Bierverordening die vruchten en kruiden als ingrediënt daarvan in de ban deed. Kom nu eens kijken op het PINT Bokbierfestival en check er de bierlijst.

Wat is er toch van ons geworden? Waar zijn we uitgekomen? En waar willen we eigenlijk nog naartoe? Ik weet het niet, ik lees het niet, ik vind het nergens. PINT laat haar corebusiness, traditie en bierkwaliteit, in elk geval los in ruil voor kwaliteit van alles om het bier heen. We hebben het in de organisatie nooit meer over het traditionele bier zelf.
Ook de leden van PINT lijkt het aan de reet te roesten. Die gaan gewoon gezellig naar festivals en proeverijen, en lezen kritiekloos het ledenblad waarin de missie niet aan bod komt. Aan hoofdredacteur Erwin de Cock ligt het niet. Toen ik eens een ter discussie bedoeld stuk over bockbier inzond, zou hij daar een auteur bij zoeken met een andere opinie. Daar is nooit iets van gekomen. Inhoudelijk debat bij PINT? Vergeet het maar.

Onderscheidende organisatie

Ondertussen missen we een boot die de hedendaagse biercultuur met zijn honger (dorst) naar diversiteit ons juist biedt. PINT kan een eigen onafhankelijke positie innemen in die biercultuur door te waken over de traditie en de kwaliteit van echt traditioneel bier, bier op basis van de ingrediënten water, graan, hop en gist. Dat betekent natuurlijk niet dat we bier waar andere spulletjes ingaan afwijzen. (Daarvoor zou het trouwens al veel te laat zijn. It’s the economy, stupid!) Nee, het moet erom gaan dat wij juist VOOR iets zijn en staan; als zodanig moeten we ons profileren. PINT staat voor echt bier. Voor goed bier. Voor kwaliteitsbier. Voor traditioneel bier. Daar kunnen we onze bijdrage aan de biercultuur van maken, door daarover te informeren. Door bieren te beschrijven. Door bieren van elkaar te onderscheiden bij festivals. Door brouwers te stimuleren the real stuff te maken, iets waar ze trots op kunnen zijn en wat ze kunnen uitventen. Door de juiste historische labels te gebruiken. Door een kwaliteitskeurmerk te verlenen zoals CAMRA dat bijvoorbeeld doet met LocAle. En er zijn vast nog meer activiteiten te bedenken die de biercultuur van een geheel nieuwe, informatieve, educatieve en promotionele invalshoek kunnen voorzien.

Spannende (ik zal het niet ontkennen) en aparte (sommige proef ik graag - sommige) biertjes met limoen, espresso, chocolade, chilipeper of citroengras: die komen er toch wel. De belangstelling ervoor is groot. Het is aan PINT als vereniging om zich sterk te maken (= ‘stimuleren’) voor het bier uit haar missie: puur, traditioneel bier zonder overbodige of onnatuurlijke toevoegingen. Voor bijvoorbeeld ondergistend bockbier (ja, dat is traditioneel), voor stout waar geen koffie of chocolade in gaat (want dat hoeft helemaal niet voor een stout met koffie- of chocoladetoetsen in de smaak), voor bier dat niet naar whisky, jenever of sherry smaakt (omdat het bier is).

Als dit al omstreden is, als de T eigenlijk voor bibberaties zorgt, zou daar op zijn minst eerst een net intern debat over moeten worden ingesteld – zoals CAMRA dat nu doet over de identiteit van een real-ale-vereniging in een craft-beer-tijdperk. Bij een negatief oordeel zou PINT dan moeten worden opgeheven, want de biercultuur heeft verder geen aansporing van ons nodig, en over andere onderwerpen zwijgt onze organisatie tegenwoordig.

Het lijkt me in de eerste plaats stof genoeg voor een halve ledenvergadering. Maar die komt dus vol dorre bloempjes en blaadjes te staan. Dan reis ik maar niet af naar Roermond…